فصلی در دوزخ

کجا می توانی پیدایم کنی؟
وقتی
این روزها
دیگر درقلبت نیستم!
                    ۴-۹-۹۲
.
.
.
 ...پس لته رابه شاخه درخت بست وپیشانی رابه درخت تکیه داد وهرچه ذکرودعابلدبود،زیرلب خواندوپیش خدااستغاثه کرد.بعدبا دلی سبک بالای سر دخترش نشست.
شهربانوچشمهایش رانیمه بازکردوپرسید:
بابا ما کجاییم؟
- می رویم پیش برارِت بابا جان.پیشِ تیمور.به بیرجندمی رویم.
نباید شهربانو دنباله ی حرفهای پدرش راشنیده باشد.چون پلک هایش رابرهم گذاشت ومُرد.
- شُکر .
                               "عقیل،عقیل . محمود دولت آبادی"
.
.
.
شتاب کن/آیازندگی دیگری هست؟/محال است درعین بی نیازی خفت/
ثروت همواره ازآنِ همگان بوده است/
تنهاعشق الهی کلیدهای دانش راعطامی کند/
می بینم که اکنون طبیعت تنها نمایشی ازنیکی هاست/
خداحافظ اوهام/آرمان ها/خطاها...
                            "فصلی در دوزخ . آرتور رمبو"
.
.
.
...فکر کرده ای می میرم در نبودنت
فکر کرده ای تنهاآغوش تو را دارم؟
همان شب سفرکردم به سرزمینی دیگر
سرزمینی سفیدسفید
دربستری ازاشکهای زلال
درآغوش فرشته ای رفتم همان شب
چشمانم رابستم که صبح رانبینم درآغوشش
اوکه مثل تونبود
مراباخود برد
وهیچ وقت رهایم نمی کند
فکرکرده ای برمی گردم؟
                             "شاعرعرب"

.
.
.
کاشکی خبرنداشتی
دیونه ی نگاتم...
.
.
.
بذارید توی این دستم تفنگ باشه ، من به وکیل انگار نیاز دارم
از تبصره هیچ چی نمیدونم ، خانوم قاضی .... من اعتراض دارم
 از ماده ها هیچ چی نمیفهمم ، مادرم میگفت جز فریب نیستند
 میگفت جز خواهر های تو ، هیچ کدوم تو دنیا نجیب نیستند
 من همش درگیر خودم بودم ، از خودم هم سر در نیاوردم
 من که واسه مرغ های همسایه ، بیشتر از غاز خودم غصه میخوردم
 من بزرگترین تضاد قرن بودم ، کوالای خنگی که شد آدم
 روز ِ مادر ، جای ماشین ِ ظرفشویی ، دستکش ِ بادوام به مادر دادم
 یک روز دختری به من گل داد ، ترسیدم بفهمم عشق زیبا بود
 من که از تایتانیک چیزی نفهمیدم ، فیلم محبوب من اخراجیها بود
 من انگار دارم جذام میگیرم ، بس که با سیلی صورتم رو سرخ کردم
 اونقَدَر شورت ِ دو ایکس لارج خریدم تا ، دیگران باور کنن منم مردم
 اولین س.ک.س خوب یادم هست ، دختری ... به من .... تو تنش... جا میداد
 خندم میگرفت ... یادم میفتاد ، چرا تخت مادر صدا میداد
 شغل من خیلی شغل ِ خوبی بود ، واسه آدم برفیا گهواره میساختم
 مترسک هارو رو ویلچر میچرخوندم ، توی رینگ جای بوکسورها میباختم
 من مدال افتخار میگرفتم هر سال ، چون خودم نه ، یکی دیگه بودم
 چون خودم رو تو خودم کشتم ، همون کسیکه رئیس میگه بودم
 یک روز دوباره اون دختر بهم گل داد ، خواست که کمی براش وقت بگذارم
 خانوم ِ قاضی خوابتون برده؟ دارم کفرتون رو درمیارم؟؟؟
 توی نامه گفت منو میبوسه ... و من صبح دیر رفتم سر ِ کارم
 چون که باید غسل میکردم ، تا که یادم بیاد دیندارم
 یک روز دستمُ گذاشت رو لبهاش ، دیدم که چشماش قرمزُ خیسن
 مادرم راست میگفت ، باور نمیکردم، جز خواهرم هیچکدوم نجیب نیستن
 آخرش بیخبر از من خودش رو کشت ، رئیس میگفت: دختر ِ هرزه انگار کم داشت
 نامه توی دستش بوی باروت میداد ، تفنگ توی دستش یه گلوله دیگم داشت
 تازه داشت باورم میشد عاشق من بود ، اما قبول دارم کمی دیر بود
 مادر به فکر ِ جهاز ِ دخترهاش ، برای خواستگاری کمی پیر بود
 بذارید توی این دستم تفنگ باشه ، من به اون دختر یه گوله بدهکارم
 چرا با مرده ها نمیشه وصلت کرد؟؟
 خانوم ِ قاضی من اعتراض دارم...
                           "؟"
.
.
.
ای عرش/شمارمانفرین شدگان دراین پایین به حدکفایت رسیده است/
من به سهم خود/درجمع انان/وقت بسیارتلف کرده ام/همه اشان را
می شناسم/ماهمواره یکدیگر رابه جامی آوریم وازیکدیگربیزاریم...
                        "فصلی در دوزخ .آرتوررمبو"
.
.
.
جدی تر:
پست طولانی  جدی ترنمی خواست اما:
1.ممنون که دولت آبادی رو بهم معرفی کردی."عقیل،عقیل"رو خوندم
شاعرانه وسمبلیک بود.نمیشد به آسونی از جملاتش گذشت.کتابای
بعدیش روخوندم اما اینگونه نبودن ،لااقل ازدیدمن.
بله،حتما "کلیدر"شم می خونم.
۲.توی اون ماجرا،دلگرمیای تو واسم مث اون کالسکه توی شب سرد
بارونی بود...ممنون...
۳.چند تایی کتاب گرفتم"دنیای سوفی""رازفال ورق""عهد قدیم"...
"فصلی در دوزخ"روتموم کردم،لذت وافری بردم ازخوندنش.
۴.آدم های تنها همیشه به مورچه ها فکر میکنند ،
چون مورچه ها همیشه دست جمعی حرکت میکنند.
                      "پسر پیر .جان ووک پارک"
۵. یک کشیش در مورد یک فاحشه میگوید : یک فاحشه مثال چشمه ایست
که هر رهگذر تشنه ای به آن سر میزند و اگر این چشمه ها نبود ،
 این رهگذران در خانه ما را میزدند .
                      "مسیح بازمصلوب . نیکوس کازان "
۶.بزرگی وصیت کرد برای سلامتی عقلتان هویج بخورید .
 همه اماخندیدند و کسی ندانست که عقل همه در چشمشان است
۷.تقصیر آدمانیست
این همه درد،دوانیست...
۸...