این مرد

این مرد...

جهانی راتصورمیکند
که درآنجا
هیچ کس دلتنگ نیست
هیچ کس قربانی نمی شود،
وهیچ کس غریب نیست....   رابرت هایدن
                            

زنده هستی و زنده خواهی ماند, توی دنیای آبی بد رنگ

قرمزت جیغ میزند به تو که, فکر یک جنگ باش, تنها جنگ!

باز داری به گریه می افتی، لرز لبهات  بوی غم دارد

بیخیالش نمیشوی که چرا؟؟؟ زندگیت بهانه کم دارد؟؟؟ 

یک بهانه که دل ببندی و....یک بهانه که باز دل بکنی

نه نگو که فریب خوردی و ... فکر انکار لحظه ی شدنی

در وجودت غلیظ میبخشی، هی به حالت رقیق می خندد

دل سپردی که عاشقی بکنی، دل سپردی و باز دل کندند

باب این عشق حاجتش رفته، ضامن ماندن خودت بشو و

اعتمادی که سخت مصلوب است، اعتماد نکرده ای به تو و...

پر زدی تا  کبود میله و میل، پر زدی تا در همین یخچال

کل دنیا فقط صد و ده متر، کل دنیا کباب، سیخ، زغال

کل دنیا دروغ ما ما و، کل دنیا صدای استغفار       ‍     

یا نهایت  دو تا سه تا جزوه، فرم کمپین مضحک بیمار

هی ادا و اصول آزادی، دم به دم  فحش، دم به دم فریاد

"کی به تو گفت از خودت بگذر؟"" دلبری رو کی به خوردت داد؟"

فکر پرواز و بال بستن ها؟ فکر مرگی و شعر میخوانی؟    

زندگی نیست اینکه ما داریم، آخ مادر! چرا نمیدانی؟

اجر این  کار عاقبت شر است، جانمازت کمی جنون دارد

بوی قیمه فریب داده ترا، کل دنیات بوی خون دارد

چشم بگذار بر مترسکها، توی زهدان خسته ات گم شو

خط بزن این نمایش غم را، همه ی عمر انتظار گو دو؟؟؟

از بهارت فقط کمی بگذر، تن بده ، تن،  به لذت پاییز

فکر یک جنگ لعنتی تر باش، در جهانی به وسعت همه چیز.