نیکلا گریمالدی

کتاب جدیدی بدستم رسیده از *نیکلا گریمالدی*استاد ممتازفلسفه سوربن٬تکه های ازآن:

...ازانجاکه مادیگرنمی دانیم چه می خواهیم٬چه را دوست داریم٬به چه ارج می نهیم٬وچه رامی ستاییم٬دیگرنمی دانیم که خود چه هستیم...تصورمی شدگذشته چیزی است که دیگروجود ندارد.اکنون دریافته ایم که ماخودگذشته ایم٬زیراخود را درزمان حال ندیدن به این معناست که تنهاردپایی درآن داریم.گرچه درحال زندگی می کنیم اماازآن بیرون رفته ایم.زمان حال دیگرزمانه ی مانیست.بی گفتگوپیرشده ایم زیرابرای پیرشدن نیازی نیست که خوددگرگون شویم٬کافی است زمانه دگرگون شودوزمانه پیوسته چنین میشود.پیرشدن٬از زمانه ی دیگرشدن٬ازنسل دیگرشدن است.پیری به تغییرسن نیست٬زیاددریک سن ماندن است... 

 روسو می گفت:انسانی که می اندیشد حیوانی منحرف است.بنابراین هرانسانی که ادبیات رابرگزیندنشان میدهدبیمارانسانیت خویش است.نوشتن٬سخن گفتن باکسانی است که آنهارانمی بینیم.هرکتاب همچون یک بطری در دریاست٬ونیزهیچ نویسنده ای درپی یافتن انسانیت خویش نبوداگرنخست آنرا ازدست نمی داد.

...امابااین همه بیش ازگذشته آزادنیستیم زیراهمیشه این توهم مارامی فریبدکه برای آزادبودن کافی است آزادی داشته باشیم٬همانگونه که کافی است بدبخت نباشیم تا احساس خوشبختی کنیم.

...بن ووتیه٬شخصیت موردتوجه جهان هنری معاصراست.هیچ موزه ی ملی وهیچ بنیادی وجودنداردکه روی درورودی گردانش چندنمونه ازآثاراوعرضه نشده باشد.درسال۱۹۶۲حتی یک گالری لندن ٬شخص اورادرویترین خودبه نمایش گذاشت واو۱۵روزتمام درآنجازندگی کرد.پس از۱۹۶۷تابلوهای اوجمله های کوتاهی بودکه باقلم ٬به رنگ سفیدروی زمینه ی آبی یاسیاه می نوشت: بن به همه چیزمشکوک است٬همه چیز٬هنراست٬هنربی فایده است٬هنردلقک بازی است.درسال ۱۹۷۲به درخواست ریس جمهور فرانسه نمایشگاهی باعنوان ۱۲سال هنرمعاصر فرانسه٬درگران پاله برگزارشد.درآنجا بن لیوانی پر از ادرار رابه نمایش گذاشت.دراین ماجرایک نکته آشکارشدوآن اینکه چیزی بی معناتر٬مبتذل تر٬بدوی تر٬بی واسطه ترومهمل تروجودنداردکه نتوان اثریاشیئی هنری محسوب کرد.دلیل آن نیز روشن است:انسان چنان پاره پاره شده که مصمم است ازانسانیت خوددست بکشد.ازین پس دیگرهیچ چیزی برایش ارزشی ندارد....

                          *نیکلا گریمالدی* انسان پاره پاره